Verfügbare Informationen zu "Suzanne Kraal"
Qualität des Beitrags: Beteiligte Poster: Anonymous - Sam Forum: De Drie Bezemstelen Forenbeschreibung: Magican & Magiconally aus dem Unterforum: Archief Antworten: 7 Forum gestartet am: Mittwoch 02.03.2005 Sprache: englisch Link zum Originaltopic: Suzanne Kraal Letzte Antwort: vor 18 Jahren, 5 Monaten, 25 Tagen, 18 Stunden, 1 Minute
Alle Beiträge und Antworten zu "Suzanne Kraal"
Re: Suzanne Kraal
Anonymous - 31.08.2005, 22:37Suzanne Kraal
Proloog:
Het was een donkere stormachtige nacht in de bergen. Ergens op een klein weggetje reed een rode auto. De auto was vlakbij de top van een berg. Plotseling sneed er een geweldige bliksemflits door de lucht, meteen daarna een harde klap van de donder. De auto was verdwenen, hij was naar beneden gerold. Overal lagen stukken puin van de auto en onderaan de hoge berg lag een wrak, van wat ooit een glimmende rode auto was geweest. Er klonk hard geschreeuw, van een klein meisje van ongeveer 3 jaar oud. Ze had een ongeluk overleefd die haar ouders fataal was geworden. Het meisje had overal schrammen en bloed. Maar er was iets bijzonders aan het kind. Ze had wat op haar rug. Het zat er toen ze geboren werd, en het was gegroeid. Op haar rug zaten 2 prachtige vleugels,die er nu zielig bijhingen. Het meisje schreeuwde, en probeerde weg te komen. Ze voelde zich zwak. Net toen ze bewusteloos viel, zag ze de silhouetten van 2 mensen. “Hallo, kleintje. We nemen jou wel even mee, en sturen een uil naar het ministerie, Suzanne…”
1.Zeven jaar later.
Het was een warme zaterdagmorgen. George Kraal werd wakker van prachtig gezang, dat naar de keuken leidde. Hij rook gebakken ei. Zijn pleegdochter Suzanne moest dus al wakker zijn. Hij had Suzanne 7 jaar geleden in een ravijn gevonden, en haar ouders waren omgekomen bij een auto ongeluk. Ze was opgegroeid in een normaal tovenaarsgezin, en was bijna altijd vrolijk. George liep de keuken in, waar inderdaad Suzan druk bezig was met het ontbijt. Alles werd met toverkunst gedaan. Suzan Kraal kon geweldig toveren.Dat vond iedereen wonderlijk, want ze was net 11 jaar geworden en had nog nooit les gehad op een toverschool. Ze had ook nog nooit een toverstok in haar handen gehad. Ze zong een vrolijk wijsje van de Witte Wieven met haar prachtige stem, terwijl ze met 1 hand de vaat deed ( door met haar vingers te knippen) en met haar andere hand haalde ze een pluk rood krullend haar uit haar gezicht, zodat haar altijd paarsgelakte nagels zichtbaar werden. Ze droeg een lange gele skatebroek met een oranje hempje. ‘Moi c’est moi! ‘ stond op haar hempje. Dit shirtje had ze deze vakantie in Frankrijk gekocht. ‘Ik ben ik!’ was dat in het Frans. Suzans vleugels zaten er nog, die ze met een klein spreukje van kleur kon veranderen. Vandaag waren ze lichtgeel.“Hoi, Suus.” Zei George terwijl hij aan de keukentafel ging zitten. Suzanne draaide zich om, zodat haar prachtige, lichtblauw grijze ogen zichtbaar werden. “Haj,Pap.” Zei ze. Ze wist dat haar echte ouders dood waren, maar ze was gewend om ‘pap’ te zeggen. Haar ‘broer’ Joost zei dat immers ook altijd. Joost was 12 jaar, en zat al op Zweinstein, de toverschool. Suzan droomde ervan om er naartoe te gaan. En er was nog iemand in de keuken, Nathalie. Nathalie was de pleegmoeder van Suzan.
Toen Suzan klaar was gingen ze allemaal aan tafel zitten. Nathalie pakte een hard broodje en deed er jam op. “Ik vraag me af, wanneer de brief komt.” Suzanne keek op. Ze wist waar haar moeder het over had: De brief van Zweinstein. Suzan wilde haar mond open doen, om wat te zeggen over de brief, maar ze werd gestoort door getik. Getik op het raam. Een grote Oehoe zat op de vensterbank met een brief. Een brief van Zweinstein…
Suzanne was erg trots geweest dat ze de brief had ontvangen, en was de laatste week voor ze naar Zweinstein ging nog vrolijker geweest dan normaal, haar lichtblauwe ogen glimsterden de hele dag en haar vleugels waren deze week al alle kleuren van de regenboog afgegaan.
Ze was al naar de Wegisweg gegaan om alles te kopen. Ze had een grote hutkoffer gekocht, waar alles in kon zonder dat hij vol zat en zonder dat hij zwaarder werd. Dat was wel nodig geweest, want Suzanne was een boekenfanaat en las elk boek wat ze in haar handen kreeg. En ook dingen uit de dreuzelwereld. Suzan was gefasineerd door dreuzels. Haar mooiste ding was haar Laptop, met alle spellen en films die erbij hoorden. Ze had zal helemaal bedacht naar welke afdeling ze wilde: naar Ravenklauw.
Re: Suzanne Kraal
Anonymous - 01.09.2005, 21:50
2. Iris Bright en nog iemand…
Suzan was dus erg blij geweest dat ze naar Zweinstein mocht, en de ochtend dat Suzan naar Zweinstein zou gaan, stond ze al om half 7 voor het bed van George en Nathalie die, hoewel ze nog erg moe waren, meteen opstonden en Joost wekten, want die had zijn koffer nog niet helemaal ingepakt. Suzan leit ondertussen haar koffer de trap af zweven. Joost mopperde. “Waarom moet zij nog naar school, toveren kan ze toch al goed?”
“Omdat ik alleen met mijn handen goed kan toveren en niet met een toverstok, slimmerik. En er zijn nog wel meer dingen dan toverspreuken hoor.” Kreeg hij als antwoord van boze Suzan.
Om half elf waren ze richting Kings Cross Station gereden, en om 10 voor elf stonden ze voor het hek. Suzanne rende door het hek en wachtte op haar ouders. Toen die er ook waren, gaf ze hun een kus en een belofte om elke week een uil te sturen, en rende de trein in, voordat er geen lege coupes meer over waren. Ze ging in een lege coupe zitten en zwaaide naar haar ouders, terwijl er dikke stoomwolken uit de locomotief kwamen. Toen ze 10 minuten later vertrokken waren, pakte ze haar Laptop en een dreuzelfilm: Spiderman. Ze vond het altijd leuk om te kijken hoe de dreuzels hun toverwereldje bedachten. Ze was op de helft van de film toen haar coupe open gleed. Een meisje, ongveer net zo oud als Suzan, stond voor de deur. Ze had zwart haar en zwarte makeup, zwarte kleding en zwarte schoenen. Ze was helemaal zwart behalve haar huid. Die was sneeuwwit. “Hoi” zei ze verlegen. “mag ik erbij komen zitten?” Suzan lachte. “tuurlijk, kom erbij.” Zei ze vrolijk. “anders zit ik zo alleen.” Het meisje ging zitten. “hoe heet je?” vroeg ze. “Ik heet Suzanne Kraal, en jij?”
“Ik heet Iris Bright, vind je het goed als ik je Sue noem, dat vind ik leuker.”
“Tuurlijk.” Suzan vond het eigenlijk ook wel leuker, dus besloot ze dat al haar vrienden op Zweinstein haar ‘Sue’ mochten noemen.
Ze zette de film op pauze. Iris zag dat. “Wat is dat voor een ding?” ze bekeek het ‘ding’ grondig. “Jij bent toch geen dreuzel?” vroeg ze toen. “Nee hoor.” Zei Sue. “Ik vind dreuzeldingen heel interessant, das alles. Dit is een Laptophier kan je an alles doen om dreuzels goed te leren kennen.” “aha, ik wist niet dat dreuzels zo interessant waren.” Zei Iris. “o, zeker wel. Ik heb heel veel films meegenomen uit de dreuzelswereld. Zullen we er een kijken?” Iris knikte. Ze wilde graag zien hoe dat eruitzag. Sue pakte een andere DVD. Deze was voor een andere keer. Ze pakte ‘Finding Neverland’. Dat vond ze altijd een mooie film. Net toen ze hem opzette, ging de deur van de coupe weer open. Er stond een jongen, waarschijnlijk ook een eerstejaars.Sue en Iris keken op. De jongen had blond golvend haar, groene ogen en wit schitterende tanden. Iris, die naast Sue was gaan zitten, ging nu weer aan de andere kant van de coupe binnen. “hai” zei de jongen. Hij was vrij bekakt. “Ik ben Winston le Snitch.” Sue trok haar wenkbrauwen op. “le Snitch?” Winston kreeg een trotse maar irritante grijns op zijn gezicht. “le Snitch, ja. Mijn heeeele familie is altijd zwerkbalkampioen geweest, en daarom is mijn achternaam zo.” Iris en Sue knikte, maar vonden het maar dom gezwets. “Is er hier nog plek?” vroeg Winston. Iris keek Sue aan, die terugkeek. Ze gingen allebei tegelijk met hun benen op de bank zitten zodat de bankjes helemaal bezet was. Iris grijnsde. “Sorry kerel” zei ze bekakt. “Geen plek” ze haalde haar schouders op. Winston liep weg. Sue brulde van het lachen. Iris lachte mee. Het nadoen van Winston gaf genoeg tijd in beslag zodat ze al snel bij Zweinstein waren. Nog steeds giechelend liepen ze de trein uit. Er klonk een harde stem. “EERSTEJAARS, HIERHEEN GRAAG!!” Ze zagen een gigantische man staan. Ze moesten met nog ongeveer 40 anderen in bootjes varen. Joost had tegen Sue gezegd dat het heel leuk was, en ook het sorteren. Joost was bij Griffoendor ingedeeld.
Re: Suzanne Kraal
Anonymous - 10.09.2005, 23:03
3. De vleugels
Ze liepen door de gang waar aan het eind een vrouw. Iedereen verzamelde zich bij de vrouw. Sue en Iris stonden te wachten, maar ze werden uit elkaar geduwd door een meisje met wit haar. Ze was bloedmooi, maar ook arrogant. “aan de kant, mietjes.” Snauwde ze. Sue en Iris keken elkaar aan en Sue tikte op haar voorhoofd. “Gek” fluisterde ze.
“Iedereen even opletten.” De stem van de vrouw galmde door de gang. Iedereen was meteen stil. “Als we deze deur doorgaan, zijn we in de grote zaal, waar jullie gesorteerd zullen worden over 4 afdelingen. De afdelingen zijn: Huffelpuf, Ravenklauw, Griffoendor en Zwadderich…” Bij dit laatste woord trok de vrouw een zuur gezicht. “Ik,” vervolgde ze “Ben professor Mariette Leaver, ik zal jullie Kruidenkunde geven.” Ze opende de deur en alle eerstejaars volgden Professor Leaver. Leaver was een jonge vrouw met bruine ogen en donkerblond. Ze droeg blauwe makeup.
De zaal was prachtig mooi. Er zweefden kaarsen in de lucht, bij het betoverende plafond. Toen Sue haar ogen weer op de vloer van de zaal richtte zag ze vier lange tafels, en een wat kortere tafel, waar zo te zien alle leraren zaten. Op de grootste stoel zat een vrouw, een vrij oude vrouw, die je beter te vriend kon houden zag Sue meteen. Tegenover de vrouw stond een kruk, met een oude hoed erop. Professor Leaver sprak weer. “Als ik je naam noem, kom je naar voren, en zet je de hoed op. Die zal je zeggen in welke zafdeling je thuishoort.”
Sue werd opeens zenuwachtig. Stel dat de hoed haar in Ravenklauw zou indelen en Iris in Huffelpuf ofzo. Professor Leaver begon. “Bright, Iris.” Iris kwam met een brok in haar keel naar voren.Ze zette de hoed op. De hoed dacht een tijdje. “RAVENKLAUW!” riep de hoed toen. Iris liep met knikkende knieën naar de tafel van Ravenklauw, waar ze juichend werd opgewacht.
“Clifford, Kimberley” Een meisje met blond haar liep zelfverzekerd naar het krukje. “GRIFFOENDOR”
“Dobbel, Mireille” een zenuwachtig en verlegen meisje kwam naar voren. “HUFFELPUFF!”
“Gribs, Patty” Een meisje met zwart haar kwam naar voren, die Sue eerder met dat arrogante meisje had zien praten. “ZWADDERICH!” riep de hoed. Na Patty Gribs waren er nog 3 mensen bij Zwadderich ingedeeld en 2 bij Griffoendor. Nargel, Carolina werd ook bij Griffoendor ingedeeld. En toen… “Kraal, Suzanne” riep Leaver. Sue liep naar voren, een beetje zenuwachtig. Ze ging op het krukje zitten en zette de hoed op. Ze hoorde een stem in haar achterhoofd. “Aha. Suzanne Kraal…SUZANNE KRAAL?? Jij bent niet Suzanne Kraal, jij bent familie van je echte familie en niet van Joost. Anders zou ik je in Griffoendor indelen. Maar je ouders hebben deze hoed ook opgehad en bij hun had ik gekozen voor de afdeling waar ik je nu ook bij doe. RAVENKLAUW!” Suzanne sprong dolgelukkig overeind en liep naar de tafel van Ravenklauw, en ze ging naast Iris zitten, die breed glimlachte.
De ceremonie ging verder. “Silans, Lola. Had ook met het arrogante meisje gepraat. Ze ging naar Zwadderich.
Stip, Mike. Net zo verlegen als Mireille Dobbel. Ook Huffelpuff.
Skirt, Danny. Een beetje ijdel. Griffoendor.
En toen kwam le Snitch, Winston. Winston liep naar de hoed met twinkelende ogen. De hoed dacht na…RAVENKLAUW! De mensen van Ravenklauw juichte, behalve Iris en Sue. Moest hij nou echt bij hun in de afdeling zitten?
Stone, Willem kwam naar voren. Een gezette jongen. HUFFELPUFF
De Stuijver, Alexander was een jongen met zwart haar en groene ogen. Hij zag er leuk uit. Hij liep naar de hoed toe, en kreeg perongeluk oogcontact met Sue, die begon te blozen. “Ravenklauw” dacht ze. “Doe hem in Ravenklauw” “GRIFFOENDOR!” riep de hoed. Sue baalde,maar liet het niet merken. De laatste kwam. “Walker, Vanessa” zei Leaver. Het blonde mooie en arrogante meisje liep naar voren en wilde de hoed opdoen, maar de hoed riep al: “ZWADDERICH, JE ZIT IN ZWADDERICH!” en Vanessa liep trots naar Lola en Patty, die geduldig stonden te wachten.
Iedereen begon een beetje te mompelen, en dat mompelen werd steeds harder. Tot professor Leaver door de zaal schreeuwde. “STILTE NU, ONS SCHOOLHOOFD WIL WAT VERTELLEN!” Iedereen was meteen stil. De oude vrouw stond op. “Hallo iedereen. Welkom of welkom terug op Zweinstein. Ik ben Professor Anderling, ik ben dit jaar voor het eerst schoolhoofd van Zweinstein. Daarom heb ik ook wat mededelingen. Omdat ik dus nu schoolhoofd ben geef ik geen les meer. Professor Weaving zal mijn taak als professor van Transfiguratie overnemen. Professor Leaver, die jullie allemaal al hebben gezien, geeft dit jaar Kruidenkunde. Professor Klopper geeft toverdranken en Bezweringen wordt gegeven door Professor Elms. Ik wens jullie allen veel geluk!” Iedereen klapte en juichte. “Voor de rest, eet smakelijk” Anderling klapte in haar handen en alle schalen waren afgeladen met heerlijk eten.
Sue keek met open mond naar het lekkers. Ze pakte een kippenpootje, en Iris pakte een paar scheppen aardappelpuree. Ze nam een hap en wierp een blik op Sue’s vleugels. Voor het eerst. “Kan je ook vliegen met die vleugels?” vroeg ze. Sue haalde haar schouders op. “Weet ik niet.” Zei ze terwijl ze een hap van haar kippenpootje nam. “Hoe kan dat nou? Je hebt die vleugels toch vanaf je geboorte, dan weet je toch wel of je ermee kan vliegen.”
“Het is me tot nu toe nooit gelukt.”
“misschien lukt het hier. Hier is meer toverkunst in de lucht.”
“Ik weet niet eens hoe ik met mijn vleugels moet slaan.”
“Probeer het gewoon” “hoe?” “Denk hard na, of denk aan iets heel leuks.”
Sue deed haar ogen dicht, en dacht aan vliegen terwijl ze tegelijkertijd ook aan haar overleden ouders dacht, en dat die bij haar waren. Er gebeurde niks, totdat… “Wat doet dat rooie meisje daar nou?” hoorde ze. Sue deed haar ogen open. Ze zweefde een meter boven de afdelingstafels. Ze keek Iris inde ogen, die voor het eerst ‘bright’ keek. “Je kan het. Je doet het!” Sue was vrolijk. Eindelijk had ze wat aan haar vleugels. Ze ging weer zitten. Iedereen keek haar aan. Sue keek naar de tafel van Griffoendor. Alexander keek ook naar de tafel van Ravenklauw. Hij zocht Sue’s gezicht. Alexander vond die. Hij keek recht in haar lichtblauwe ogen en lachte naar haar.
Nadat iedereen zich vol had gegeten, stond Anderling weer op. “Zo iedereen, het is tijd om naar bed te gaan..” Iedereen stond op, en liep naar de leerlingkamers. Sue wist dat een klassenoudste hen naar de kamers zou wijzen. Er stond inderdaad een jongen en een meisje op. “Kom iedereen, naar de Leerlingenkamer, iedereen van Ravenklauw.!” Iris en Sue sjokte achter de Klassenoudsten aan. Winston kwam naast hen lopen. “Hoi” zei hij energiek. Hij leek totaal niet moe. “Hoi” zeiden de 2 meiden tegelijk. Ze hadden geen zin om nu nog een geprek met meneer de Snaai aan te knopen. “Er zitten aardige mensen in onze afdeling, he??” Iris en Sue knikten moe. “Jammer dat jij er bij zit…” fluisterde Iris tegen Sue, die een zacht lachte. Ze kwamen aan bij een groot schilderij. Er stond een prachtigjonge vrouw op. Met een grijze jurk. Daarom heette ze ook de Grijze Dame. Ze was ook altijd vrolijk. “Dag, nieuwe leerlingen. Wat is het wachtwoord?” vroeg ze vriendelijk. Een van de twee klassenoudsten stond op en zei: “Wierookwalm” Het schilderij zwiepte opzij. Iedereen klom door het portretgat. De twee klassenoudsten, die Leonie Foxx en Joey Plane heetten, legden uit waar de meisjes en de jongensslaapzalen waren. Sue en Iris volgden een gangetje die naar de meisjesslaapzaal leidde. Ze zagen vanuit hun ooghoek Winston naar hen zwaaien, maar ze zwaaiden niet terug. Eenmaal in de slaapzaal gingen ze op hun bedden liggen en vielen zonder zich uit te kleden in slaap…
Re: Suzanne Kraal
Anonymous - 28.09.2005, 22:21
4. De Droom.
10 minuten later werd Sue weer wakker. Ze voelde zich niet zo lekker. Ze ging relaxt op haar rug liggen en dacht aan wat er allemaal was gebeurd vandaag. Ze had Iris ontmoet, en Winston, maar dat is een minpuntje, al haar klasgenoten gezien, vooral Alexander de Stuyver, en ze zat in Ravenklauw!! Plotseling dacht ze aan wat de sorteerhoed had gezegd. Haar ouders hadden dus ook op Zweinstein gezeten, en ook in Ravenklauw. Misschien had haar moeder zelfs in dit bed geslapen! Ze draaide zich om en voelde zich meteen wat fijner en meer thuis. Eerst had ze gedacht dat ze nu zat te janken om George en Nathalie, maar nu wilde ze haar echte eigen ouders. Ze deed haar ogen dicht. Ze hoorde Iris zachtjes praten in haar slaap en hoorde Naomi Dwillings die ook in haar afdeling zat, een beetje snurken. Maar dat maakte voor haar niks uit. Nu was ze thuis. Ze deed haar ogen weer open en zag een licht. “Josine, eindelijk!” zei een stem. Sue ging overeind zitten en werd bang. “Wie, wie zei d-daar wat?” vroeg ze stotterend en keek in het licht waarin een gezicht verscheen. “Josine..” klonk het fluisterend. “Ik ben het, je moeder.” Sue werd banger. “nee, nee, Ga weg. GA WEG!!!” Ze kreeg een klap in haar gezicht. Sue keek even goed om haar heen. Er stonden 3 mensen om haar heen. Iris, Naomi en Leonie Foxx. Ze klampte zich vast aan Iris. “Mijn moeder..” bracht ze bijna geluidloos uit. “Ik zag mijn echte moeder, en ze noemde me Josine” Iris keek Sue aan. “Rustig dan, het is over nu” Ze werd de hele nacht getroost en ze vielen met z’n vieren in slaap.
Sue deed haar ogen open. Ze zag licht door het raam naar binnen vallen. Het was dus ochtend. Ze lag voor de donkere openhaard, die uit was. Iris lag languit op de bank, en Naomi lag snurkend in een stoel. Leonie was zal naar de grote zaal. Sue maakte Iris wakker. “Iris…wakker worden…eerste dag op Zweinsteinnn…” Iris opende haar ogen. “Jemig, is het zal zo laat??” Ze stond meteen op om zich aan te kleden. Ze liep naar haar hutkoffer en ging alles uitpakken en netje in de kast leggen die naast haar bed stond. Sue liep naar haar toe. “Weet je, zo gaat het makkelijker.” Ze maakte een indrukwekkende handbeweging, zei een lastige bezwering en al Iris’ spullen lagen netjes in de kast. Iris keek met open mond. “Wooowie! Dat jij nog naar school gaat zeg!’ Sue glimlachte bescheiden. “Tsja, ik wilde ook leren toveren met een toverstok, en drankjes brouwen, maar toveren kan ik supergoed!” Iris knikte. “Zeker weten” Ze pakte een Zwarte jurk uit haar kast, die tot de grond kwam. Ze deed zwarte puntschoenen aan, en deed wat zwarte makeup op. Haar lange, steile en zwarte haar wilde ze opsteken, maar dat ging niet zo goed. Sue, die haar kast net inruimde zag dat en liep naar haar toe. “Dat zal ik wel even doen.” Iris voelde een paar vlaagjes wind en toen ze in de spiegel keek op haar kast, zag ze dat haar haar prachtig was. Ze was superblij! Dit was haar vriendin, een vriendin dieje met van alles kan helpen, omdat ze kan toveren! Iris keek op haar horloge. “Zeg, Sue, het is al bijna 8 uur, het onbijt begint zo.” Sue deed snel wat aan in het paars, en maakte haar vleugels zwart met paars. “Jep, laten we gaan!” zei ze.
In de grote zaal was het druk, het was er altijd druk…maar nu leek het drukker. Het leek ook alsof iedereen Sue aan keek met een blik van: ‘jij bent toch dat meisje dat gisteren vloog’.
Sue ging zitten. Nu besefte ze pas dat zekon vliegen. Wat kon ze doen met die kracht?? Naar de lessen vliegen en zo. Ze dacht aan haar moeder, haar moeder die ze vannacht had gezien en ze had Josine tegen haar lopen roepen. Was zij Josine? Ze zuchtte. Sue ging aan de tafel van Ravenklauw zitten. Iris kwam naast haar zitten. Ze waren diep in gesprek over hun eerste lessen toen Winston tegenover hun kwam zitten. “Goeiemorgen dames. Lekker geslapen?’
Sue onderdrukte een geeuw. “Nou dat viel wel tegen” zei ze. “Ik ben 1 keer wakker geworden” Winston grinnikte. “Aha, dus dat was dat gegil vannacht.”
“Dat kan best” zei Iris. “Je gilde zohard dat het me niet had verbaast dat alle mensen voor de grijze dame stonden.” Sue werd rood. “Het is niet graapig hoor! Ik werd wakker van een enge droom. Ik zag…” Ze zag dat Winston meekeek. “Vertel verder…” zei hij. “Nee, dat hoeft niet iedereen te weten” Winston begon zijn cornflakes op te eten. “Jammer,maar als je dat liever hebt, ik ga je niet dwingen” Hij fronste zijn wenkbrauwen tegen het bakje cornflakes met melk. Hij keek op. “Zag je mij, als een spook??” Iris keek hem aan. “Was dat grappig bedoelt???” Winston keek naar Iris, en daarna weer naar zijn cornflakes.
Een man van rond de dertig liep langs de tafel van Ravenklauw en deelde de Roosters uit. Dat moest professor Elms wel zijn! Hij kwam bij Sue, Iris en Winston, die hij een rooster gaf, en Sue afkeurend aankeek. Sue probeerde onschuldig terug te kijken. Toen dat niet lukte, keek ze maar snel naar haar rooster. “Hmmmm, eerste blokuur bezweringen van Elms met Huffelpuf en daarna een blokuur toverdranken van Klopper met, met Griffoendor!” Sue keek naar de tafel van Ravenklauw, om te kijken of ze Alexander zag. Professor Elms stond direct weer achter haar. “Denk aan je eigen afdeling, Kraal” en hij liep weg, naar de oppertafel. Sue ging weer verder met het rooster doornemen van vandaag. “Daarna pauze, daarna een uurtje Geschiedenis van de Toverkunst van Kist met Zwadderich en daarna een blokuur Verweer tegen de Zwarte Kunsten van…” Sue stopte en keek naar Iris. “Zeg, Iris, wat vreemd, er staat hier niemand voor VTZK?” Iris keek ook naar haar rooster.
“Bij mij staat ook niemand” zei ze en ze schudde haar hoofd.
Ineens sloeg de deur van de grote zaal open. Er stapte iemand de zaal binnen. Het was een man. De man had een lange mantel aan, en een kap over zijn hoofd, zodat Sue niet kon zien wie het was. De man liep naar de Oppertafel en zei wat tegen professor Anderling die opvrolijkte. Ze man deed zijn kap af. Sue zag dat de man zwart haar had, en volgens haar ook een bril. Het was doodstil in de zaal. Professor Anderling stond op en begon te spreken. “Iedere leerling even luisteren… Het is mijn plicht jullie mee te delen dat de nieuwe leraar VTZK zojuist is gearriveerd. Even een applausje voor Professor Potter!” Deman draaide zich om. Het was nog een jonge man, met groene ogen en een bril. En zag Sue daar ook nog een paar lichte vlekjes op mijn voorhoofd als herrinerring aan een litteken in de vorm van een bliksemschicht. Het was DE Harry Potter!! Sue keek razendsnel om naar Iris, die met open mond naar de oppertafel staarde. Na een paar minuten hoorden ze een bel. Sue trok Iris mee. “Kom op, we moeten naar Bezweringen!”
Re: Suzanne Kraal
Sam - 03.11.2005, 22:40
Gaan we hier nog meer verder?
Want er is al meer dan een maand niet aan geschreven, En zoals gezegd zouden we iets strenger worden.
Hier gaat nu even een slot op, en als je verder wilt, dan moet je me maar even een PM sturen (Of Herm)
Wel belangrijk, als je niet reageert voor 13 november, dan verwijder ik het verhaal.
Dus wees er optijd bij als je hem wil behouden.
Re: Suzanne Kraal
Anonymous - 13.11.2005, 22:22
5. De toeval van Winston en de eerste les toverdranken…
Sue liep stil de trappen op naar de 4e verdieping, terwijl Iris tegen haar bleef praten. “Zagja dat, dat Was Harry Potter, ik heb zoveel over hem gehoord, en ik weet zoveel over hem, het is zooo geweldig!!” Zo ging het door, totdat ze in het lokaal van Bezweringen kwamen stond Elms bij de deuropening. ‘Stilte nu, en ga op een plek zitten’ snauwde hij de meisjes toe. Iris keek Sue aan, die boos keek. Zo te zien begon hun nieuwe jaar geweldig…
Professor Elms was een tovenaar die van orde hield, orde en rust. De eerstejaars waren niet blij met hun leraar bezweringen. Het vak zelf was wel leuk. Ze gingen veren laten vliegen met Wingardium Leviosa. Bij Sue lukte het al vrij snel en ook bij Iris ging het goed, totdat Winston naast hen kwam zitten. ‘Hoi, dames’ zeihij. ‘Lukt het jullie al?’ Dat was eigenlijk een overbodige vraag want de veren van Iris en Sue hingen al hoog in de lucht. ‘Mij lukt het ook al!’ Winston legde zijn veer op een bureau en sprak de toverspreuk uit. De veer kwam inderdaad van het bureau af. Plotseling werden de ogen van Winston groot, en hij werd helemaal stijf. Het leek net of hij gehypnotiseerd was. Hij keek als een robot rond het lokaal. Sue werd bang. Dit was misschien geen leuke grap van Winston, of er was iets ergs. Elms stond maar een beetje schaapachtig naar Winston te kijken. Sue keek naar Iris, die het blijkbaar moeilijk mee had om niet Winston te slaan. Ze hield haar vuisten gebald en haar ogen stonden boos als bang. Winstons ogen bleven bij Sue hangen en Sue werd nog banger. Ze zette voorzichtig een stap naar hem, terwijl Winston stijf stil stond. ‘Winston, wil je even ophouden…’ vroegze zachtjes, maar de ogen van Winston stonden al op iemand anders gericht. Op Iris. Die kon zich niet meer inhouden en rende op Winston af en gaf hem een klap in zijn gezicht. Toen leek het net of Winston wakker werd. Hij keek verbaasd en versuft om zich heen. Iedereen keek naar ?Winston, die zweette. ‘Het…het gaat wel’ zei hij trillend. ‘Mooi zo’ snauwde de stem van Elms door het lokaal. ‘Het huiswerk voor morgen is: oefen deze srpreuk. Iedereen moet hem morgen foutloos kunnen.’ Het leek net of er niks was gebeurd.
Onderweg naar toverdranken tikten Sue en Iris Winston even aan. ‘Zeg, Le Snitch, wat was dat net?’ Winston haalde zijn schouders op. ‘Kweenie’ mompelde hij. ‘Kom op. Snitch, waarom keek je ons aan?’ Winston leek een boos gezicht op te trekken. ‘Dat weet ik niet’ siste hij. ‘Ik wist niet eens dat ik jullie aanstaarde’ Sue had geen genoegen met dit antwoord. ‘Ja, me grootje. Waarom…? En nu eerlijk..’ Winston kreeg bijna tranen in zijn ogen. ‘Ik weet het echt niet, echt niet…’ Hij keek zo treurig dat Iris medelijden kreeg. ‘Sue, ik geloof hem, er is wat meer aan de hand, maar Snitch kan daar niks aan doen.’ Sue zuchtte. ‘Vooruit dan, maar als blijkt dat je wel wat weet, zwaait er wat..!’Ze maakte een gebaar in de lucht en er verschenen rode sterretjes. ‘Yes, toverdranken!’ Sue liep sneller door naar de kerkers. ‘Waarom..’ wilde Winston vragen maar ze kreeg al antwoord van Iris. ‘Ze is verliefd…’ zei ze zachtjes. ‘Op Klopper? Jakkie!’ Iris wilde hem bijna weer slaan. ‘Niet Klopper, Idioot, Alexander de Stuijver, van Griffoendor’ Winston floot zachtjes. ‘Nou, dan zal ze veel concurrentie hebben, Stuijver is popi bij de meisjes.’ Toen ze bij de kerkers kwamen stond daar heel Griffoendor en Ravenklauw. De deur van de kerkers ging open en er stond een vrouw van rond de 50. ‘Oke, dames en heren, iedereen even luisteren.’ Het was op slag stil. ‘Ik deel jullie in paren, jongen/meisje.’ Iedereen ging rond haar staan, dit was interessant. Sue wenste vurig dat ze bij Alexander zou worden ingedeeld.Klopper begon. ‘Eehm…Iris Bright en…Winston le Snitch.’ Iris kreunde. Echt weer wat voor haar. ‘Naomi Dwillings en Danny Skirt.’ Zo ging het wel een tijdje door en er verschenen steeds meer paren. Sue werd maar niet gekozen. Alexander ook niet ‘Suzanne Kraal en Alexander de Stuijver’ werd er geroepen. Het was alsof Sue’s hart oversloeg. Ze zat bij Akexander. Ze zocht hem op. Ze wilde niet aan hem laten merken dat ze wist wie hij was. ‘Jij bent toch Alexander?’ vroeg ze verlegen aan hem. ‘Ja, de enige echte’ zei Alexander. ‘En dan ben jij Suzanne, of het vliegende meisje’ Sue werd rood. ‘Wordt ik door jullie zo genoemd?’ vroeg ze. ‘Ja,’ zei Alexander die naar Sue’s vleugels. ‘Wil je me gewoon Alex noemen, anders moet je de hele tijd Alexander noemen’ Sue lachte. ‘Natuurlijk, als jij me gewoon Sue noemt.’ Zei ze.
Re: Suzanne Kraal
Anonymous - 28.11.2005, 21:15
De eerste les toverdranken was beter dan Sue ooit had kunnen dromen. Alex en Sue moesten niet gewoon samenwerken in de les, maar ook samen werkstukken maken en huiswerk. Ze konden het ook goed vinden samen. De hele les waren ze bezig met de toverdrank die ze moesten maken met keveroogjes en salamanderdbloed, terwijl ze zaten te stikken van het lachen.
Bij Iris en Winston was het anders. Bij Iris stond het huilen nader dan het lachen. Winston zat de hele tijd op te scheppen over zijn bezems die hij had en deed te veel salamderbloed in de ketel, waardoor er grote stoomwolken rond hun plek hing.
‘Ikdacht dat eerstejaars geen bezems mochten bezitten?’ siste Iris luid tegen Winston. Die werd rood.
‘Tsja, em, dit moeten we even opruimen he?’ met een blik op een omgevallen ketel die van Iris was.
Iris begon meteen haar tanden opelkaar te zetten en ze was blij dat het blokuur was afgelopen.
Sue liep samen met Iris, Winston en Alex naar de grote zaal, waar ze afscheid namen en Alex ging aan zijn eigen tafel zitten.
‘En…?’ vroeg Sue aan Iris.
‘Hij is aardig..’ antwoordde Iris met een blik op Alex. ‘maar jij mag hem houden, ik vind wel iemand anders’ Ze zette haar handen in haar zij.
Sue moest lachen door de houding van Iris en pakte een gebakken ei met een beker pompoensap.
Na de pauze gingen ze naar Geschiedenis, dat werd gegeven door een spook, professor Kist.
Onderweg naar het lokaal begon Iris weer over het feit dat DE Harry Potter hun leraar was. ‘Niet te geloven!’ zei ze nog een keer tegen Sue die half stond te luisteren.
‘Misschien is hij wel super streng..’ zei Sue tegen Iris om haar de mond te snoeren. MaarIris hield haar mond niet.
‘Dat kan gewoon niet’ sprak ze tegen. ‘Kom op nou’
Bij Geschiedenis was het saai. Niet gewoon saai, maar super geweldig mega saai. In een woord: BORING!
Sue was kleine poppetjes op haar perkament aan het tekenen omdat ze toch niks anders te doen had.
Iris had haar agenda opengeslagen op haar lesrooster en kleurde alle lessen van Potter roze.
Professor Kist had niks in de gaten. Hij praatte en praatte maar door over koboldenopstanden en heksenmeesteressen.
Iris was te opgewonden aan het eind van de les, dat ze eerst even naar de dichtbijzijnste wc ging.
Ze deed een deur open en zag een saaie, sombere wc. Maar het was ook een grote wc.
Sue kwam ook binnen en ging op een wastafel zitten. De wastafels stond met zijn tienen tegen elkaar aan. Opeens hoorde ze een gorgelrnd geluid.
‘Iris!’ schreeuwde ze naar een van de toiletten. ‘Zo kan ie wel weer’
‘Wat?’ zei een gedempte stem. ‘Ik deed niks’
Sue sprong ineens met een harde gil op. De wastafel liep over en haar gewaad was nat.
Iris, die net klaar was, zag Sue met haar natte gewaad en lachte. ‘Hoe heb je dat nou weer gekregen!’ kon ze net uitbrngen.
Een kakelend gelach zweefde opeens door de wc. Iris was meteen weer stil en werd nog witter dan ze was.
‘Wat een grap!’ een geest van een 16 jarig meisje zweefde door de wcdeur.
‘Dat was ik!’ zei ze met een hoge stem.
Sue werd boos. ‘Waarom deed je dat, ik heb je niks gedaan! En wie ben jij in hemelsnaam?’
Het meisje genoot van de aandacht. ‘Ik ben Jenny en jij..’ ze zweefde naar Sue toe. ‘jij lijkt op Josine’ Ze ging op de wastafels zitten en had totaal geen last van het water, maar bij
Iris en Sue waren de schoenen al nat.
‘Josine..’ fluisterde Sue, die niks in de gaten had. Iris tikte ongeduldig op haar schouder. ‘Over 5 minuten begint de volgende les’ Iris wilde blijkbaar vooraan zitten bij VTZK. Sue wilde haar die gunst niet ontnemen, dus ze zei tegen Jenny dat ze terug zou komen en ze rende naar het lokaal.
Helaas was de eerste rij al bezet. Meerdere mensen uit Ravenklauw en Griffoendor zaten al op de eerste rij, maar professor Potter was nergens te bekennen.
Iris keek over alle hoofden heen(dat makkelijk was omdat ze vrij lang was) en zag opeens 2 plekjes vrij.
‘Kom Sue!’ krijste ze en sleurde Sue mee naar de plaatsen.
Helaas keek ze niet goed wie er allemaal nog zaten n van het een op een ander moment zat ze weer naast Winston.
‘Toch nog plekjes vooraan gevonden?’ vroeg hij opgewonden.
‘Zoals je ziet’ zi Iris sissend. Ze wilde nog wat anders roepen, maar opeens sloeg een deur dicht. Iris greep Sue’s hand maar die trok ze terug. Een jonge man liep naar voren en keek de leerlingen 1 voor 1 aan. Hij keek nogal boos.
Iris kreeg bijna spijt om vooraan te gaan zitten, maar toen verscheen er een lach op het gezicht.
‘Hallo iedereen’ zei hij vriendelijk. ‘Jullie kennen me waarschijnlijk allemaal wel, ik ben Harry Potter, maar voor jullie Professor Potter. Ik zal jullie voorlopig les geven in Verweer tegen de zwarte kunsten…’
Iris’ hand schoot omhoog, langs Sue’s wang.
‘Ja, ehh…juffrouw Bright?’ zei Potter terwijl hij de leerlingenlijst aandachtig bekeek.
‘Dat ben ik,’ zei Iris vrolijk. ‘Ik vroeg me af waarom u voorlopig zei. Blijft u dan niet?’
Sue voelde de teleurstelling in haar stem.
Professor Potter zuchtte even en fronste zijn wenkbrauwen, alsof hij dat niet wist.
Mit folgendem Code, können Sie den Beitrag ganz bequem auf ihrer Homepage verlinken
Weitere Beiträge aus dem Forum De Drie Bezemstelen
Jonijn.. Before: Nijntjuh_Tops - gepostet von Jonijn am Dienstag 10.10.2006
Ähnliche Beiträge wie "Suzanne Kraal"
Suzanne und Birgitta - Helgalein (Donnerstag 06.10.2005)
Suzanne Vega : "Tom's Diner" -> Textverteilung - Sans_France (Mittwoch 15.11.2006)
Suzanne von Borsody - juliane (Samstag 26.05.2007)
Frida ... Suzanne warm and gentle song - Gniblett (Freitag 18.01.2008)
Wir sind in Banning bei Suzanne - yamina (Samstag 03.11.2007)